متن روضه شهادت امام صادق (ع) - دلِ من باز روضه می خواند - حاج حسن خلج

دلِ من باز روضه می خواند ، روضۀ غربتِ شقایق را

روضۀ حرمتِ شكسته شده ، روضۀ گریه هایِ صادق را

ای غریب آقام آقام خیلی سخته رفقا یه پیرمردی انقده درد داشته باشه ، پنهان از چشمِ زن و بچه ش آروم آروم گریه کنه بمیرم برا اشکایِ چشمت آقاجونم

 روضه ای را كه باز می خواهند ، پرِ پروانه را بسوزانند

اصلاً انگار شیوۀ خصم است ، نیمه شب خانه را بسوزانند

 راوی میگه دیدم بینِ آتش ها قدم میزنه امام صادق زیرِ لب صدا میزنه بسوزون چرا نمی سوزانی ؟ تو که به مادرم رحم نکردی چرا منو نمی سوزونی

 وای مادرم مادرم مادرم .

 ای شعله ای آتش با من بی وفایی نکن به من نزدیک شو میخوام بدونم مادرم چی کشیده

وحشیانه هجوم آوردند ، دشمنت داشت خنده سر می داد

انقده خاطرات بد از این خنده ها هست برات بگم نمیدونم نمک رو زخمِ دلت بریزم یا نه ؟ به خدا مادرِ سالۀ ما ، رو زمین افتاده بود هر نامردی از راه میرسید قهقه میزد و میزد . خیلی هاتون تا حالا گمان میکردین این قلافِ شمشیر فقط برا مغیره و قنفذه ؛ اما اشتباه میکردید اولین قلاف رو خودِ دومی زد یه جمله و التماس دعا راوی میگه یه نفر از پشت به کتفِ زهرا . چنان با قلافِ شمشیر .

 هرچند بینِ کوچه شما را کشید و برد

دستِ کسی به مقنعۀ خواهرت نخورد .

 لایوم کیومک یا اباعبدالله حسین